رویکردی جدید برای درمان مردان نابارور

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی به نقل ازایسنا، یکی از روش‌های درمان ناباروری که در زوج‌های نابارور با نقص باوری شدید در مردان انجام می‌شود، تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) است. با وجود پیشرفت موفقیت‌آمیز این روش، هنوز درصدی از زوجین با شکست در لقاح مواجه می‌شوند که عمدتاً به علت فعال نشدن تخمک است.

مطالعات متعددی فسفولیپاز C اسپرم را به‌عنوان القاکننده اصلی فعالیت تخمک معرفی کرده‌اند، بر همین اساس می‌توان از این عامل به‌عنوان نشانگر پیش‌بینی نتایج تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم استفاده کرد. (بر اساس تعریف ویکی‌پدیا، فسفولیپاز آنزیمی از گروه لیپازها است که فسفولیپیدها را به اسیدهای چرب و ترکیبات چربی دوست دیگر تجزیه می‌کند.)

از سوی دیگر، پژوهشگران روی روش‌های جدید انتخاب اسپرم بر اساس ویژگی‌های سلولی اسپرم‌ها، مانند سطح بار الکتریکی (پتانسیل زتا) برای جداسازی زیرمجموعه‌ای از جمعیت طبیعی آنان با کروماتین سالم تمرکز کرده‌اند.

بنا بر اعلام پژوهشگاه رویان، دکتر نصر اصفهانی، سیما خاک‌پور، الهام صادقی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، با هدف مقایسه فسفولیپاز C بین دو روش جداسازی اسپرم، پتانسیل زتا و روش معمول سانتریفیوژ گرادیان چگالی، تحقیقی را طراحی کردند تا مشخص شود استفاده از کدام روش در جداسازی اسپرم برای استفاده در مراکز درمانی مناسب‌تر است.

نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Andrologia به چاپ رسیده است، نشان داد: تعداد اسپرم‌های فسفولیپاز C مثبت در روش زتا به طور معنی‌داری کم است، اما شدت بیان آن در اسپرم‌ها به طور معنی‌داری بیشتر از روش معمول است. بنابراین، ترکیب روش معمول انتخاب اسپرم با روش زتا ممکن است امکان انتخاب جمعیتی از اسپرم‌ها را فراهم کند که علاوه بر زیاد بودن تعداد اسپرم‌های فسفولیپاز C مثبت، حاوی مقادیر زیادی از این آنزیم و کروماتین سالم نیز باشند.

این روش انتخاب اسپرم می‌تواند یک رویکرد جدید برای درمان مردان نابارور با سابقه شکست در روش‌های کمک باروری باشد.