خبرگزاری بین‌المللی قرآن بیست‌و‌دو زبانه شد

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی، زبان تاجیکی  به عنوان بیست و دومین  زبان خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، امروز، ۲۴ اردیبهشت ماه با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین محسن قمی معاون بین‌الملل دفتر مقام معظم رهبری، دکتر حسن مسلمی نایینی رییس جهاددانشگاهی و سیدمهدی مصطفوی قائم مقام معاونت ارتباطات و امور بین‌الملل دفتر مقام معظم رهبری افتتاح شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قمی ضمن بازدید از خبرگزاری ایکنا با کارکرد این رسانه و نحوه تولید و انتشار محتوا به زبان فارسی و شیوه انتخاب اخبار برای ترجمه به سایر زبان‌های این رسانه، زبان تاجیکی را به عنوان بیست‌ودومین زبان خبرگزاری ایکنا افتتاح کرد.

خبرگزاری بین‌المللی قرآن که با نام اختصاری ایکنا خوانده می‌شود از حیث تعداد زبان، مقام اول را در بین خبرگزاری‌های کشور دارد و افزایش زبان‌های این رسانه، بُعد بین‌المللی اخبار قرآنی را افزایش داده است، چنانکه در حال حاضر میزان مراجعه به زبان‌های خارجی در صدر بازدیدهای سایت ایکنا است.

خبرگزاری بین‌المللی قرآن در ترجمه اخبار به دیگر زبان‌ها رسالت عظیمی را برای خود قائل بوده و اعتقاد دارد اخبار قرآنی می‌تواند به جایگاهی برسد که نقش وحدت‌بخشی را در میان ملل اسلامی و مسلمانان جهان ایفا کند، همچنان که خود قرآن نیز حبل‌المتین مسلمانان است.

راه‌اندازی زبان‌های ایکنا براساس کارشناسی‌های انجام شده از سوی این رسانه و همچنین اعلام نیاز کاربران و مؤسسات اسلامی در کشورهای دیگر انجام می‌شود.

فارسی تاجیکی (форсии тоҷикӣ) که از آن با نام زبان تاجیکی (забони тоҷикӣ) یا فارسی فَرارودی نیز یاد می‌شود، به گویشی از زبان فارسی دری گفته می‌شود که در آسیای میانه، به‌ویژه در کشورهای تاجیکستان و ازبکستان گفت‌وگو می‌شود.تاجیکی زبان رسمی تاجیکستان و در کنار فارسی در ایران و فارسی دری در افغانستان یکی از سه گونه رسمی و معیار زبان فارسی است.

شمار گویشوران نیز طبق آمارهای رسمی تاجیکستان و ازبکستان ۹ میلیون و طبق آمار غیر رسمی در ازبکستان ۱۰ تا ۱۲ میلیون گزارش شده است.

از تاجیک‌های آسیای مرکزی۴۰٪ در تاجیکستان و ازبکستان به سر می‌برند، و ۶۰٪ باقی مانده مقیم افغانستان هستند.

امروزه اکثریت تاجیک‌ها از اسلام اهل سنت حنفی پیروی می‌کنند، همچنین اقلیتی از تاجیک‌های شیعه‌مذهب دوازده امامی و خصوصاً اسماعیلی نیز به‌طور پراکنده در بدخشان، هرات، بلخ و … وجود دارند که به‌طور مسالمت‌آمیزی در ترکیب با سایر اقوام و مذاهب زندگی می‌کنند.