دستیابی به سویه‌های مخمری با پتانسیل پروبیوتیکی از نمونه‌های سنتی کفیر ایران

به گزارش روابط عمومی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران وابسته به جهاددانشگاهی، محققان بانک میکروارگانیسم‌های مرکز ملی ذخایر ژنتیکی زیستی ایران در پژوهشی به بررسی فلور مخمری نمونه‌های سنتی کفیر استان‌های کشور پرداخته و به سویه‌های مخمری با پتانسیل پروبیوتیکی از نمونه‌های سنتی کفیر بر پایه شیر تولیدی استان‌های مختلف کشور دست یافتند.

دکتر شقایق نصر عضو هیات علمی مرکز در خصوص این سویه‌های مخمری گفت: کفیر برپایه شیر یک نوشیدنی تخمیری با ترکیب پیچیده‌ای از فلور میکروبی یوکاریوتی و پروکاریوت است که خصوصیات فراسودمند بسیاری به آن نسبت داده می‌شود.

نصر افزود: محققان مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در مطالعه ایی به بررسی فلور مخمری نمونه‌های سنتی کفیر از استان های مشهد، زنجان و تهران پرداختند. در این پژوهش 26 سویه مخمری به دست آمد. شناسایی مولکولی این ایزوله‌ها نشان داد جنس های غالب شامل اعضای جنس کلورومایسس، ساکارومایسس و پیچیا بوده اند.

وی در ادامه گفت: در گام بعدی این پژوهش، ایزوله های جداسازی شده بر طبق استاندارد ملی ارزیابی ویژگی های پروبیوتیکی برون تن شماره 19459 و با بررسی قابلیت رشد آن ها در دمای 37 درجه سانتی گراد، عدم توانایی در انجام فعالیت همولیتیک، تحمل شرایط اسیدی دستگاه گوارش، تحمل غلظت نرمال نمک های صفراوی در دستگاه گوارش، تحمل آنزیمهای هضم کننده موجود در دستگاه گوارش (پپسین و تریپسین) مورد ارزیابی قرار گرفتند. قابلیت اتصال آن ها از طریق ارزیابی برهمکنش سلول های مخمری با ترکیبات مختلف مانند n- هگزادکان، زایلن، کلروفرم و اتیل استات مورد سنجش قرار گرفت. علاوه بر آزمون های ذکر شده قابلیت سلول های مخمری در تجمع خودبخودی (اتو اگریگیشن) و نیز توانایی اتصال این سلول ها به رده سلولی دستگاه گوارش Caco-2 مورد بررسی قرار گرفت.

عضو هیات علمی مرکز بیان کرد: یافته‌های این پژوهش نشان داد از مجموع 26 سویه بررسی شده، سه سویه ساکارومایسس سرویزیه و یک سویه پیچیا فرمنتانس ویژگی های مناسب از جهت بقا در شرایط دستگاه گوارش، تحمل دمای بدن انسان و قابلیت اتصال به سلول های دستگاه گوارش را دارا هستند و کاندید مناسبی برای معرفی به عنوان سویه مخمری پروبیوتیک محسوب می شوند.

یافته های این پژوهش که در مجله معتبر Letters in Applied Microbiology به چاپ رسیده است. بیانگر این موضوع است، سویه های کاندید در گام بعدی باید از لحاظ عدم دارا بودن ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی مورد ارزیابی قرار گیرند تا برای ارزیابی های فراتر وارد بخش آزمون های میدانی شوند. چنانچه این سویه ها آزمون های فوق را با موفقیت پشت سر بگذارند، مسیر آن ها برای ورود به صنعت پروبیوتیک کشور هموارتر می شود.