بیماری سرخک همراه با مشکلات تنفسی است

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، دکتر حمید قربانی با بیان این مطلب افزود: به دلیل شدت سرایت این ویروس، تمام کودکانی که تاکنون واکسیناسیون آنها تکمیل نشده است، برای تزریق واکسن MMR سرخک، سرخچه و اوریونخود مراجعه کنند تا به این بیماری مبتلا نشوند.

وی تصریح کرد: باید واکسن MMRسرخک، سرخچه و اوریون در یکسالگی و ۱۸ ماهگی برای کودکان تزریق شود و واکسن قبل از مدرسه یا همان واکسن‌های ۶ سالگی شامل واکسن‌های سه‌گانه و فلج اطفال و ام ام آر (MMR) است.

وی در خصوص علائم سرخک، ادامه داد: علائم سرخک حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شود، علائم و نشانه‌های سرخک معمولاً شامل تب، سرفه خشک،آبریزش بینی و گلودرد، چشم‌های ملتهب، از دست دادن اشتها و لکه‌های کوچک خاکستری مایل به سفید در دهان و قسمت داخلی گونه‌ها است.

متخصص بیماری‌های عفونی مرکز خدمات تخصصی داخلی جهاددانشگاهی خراسان رضوی بیان کرد: چند روز بعد جوش‌ها و دانه‌هایی قرمز-قهوه‌ای به صورت بثورات لکه‌دار روی پوست ظاهر می‌شوند که در بعضی افراد ممکن است خارش کمی نیز ایجاد کنند. این اتفاق معمولا دو تا چهار روز پس از علائم اولیه رخ می‌دهد، غالبا از ناحیه سر یا بالای گردن شروع شده و سپس در دیگر نقاط بدن نیز انتشار پیدا می‌کند. این نقاط قرمز-قهوه‌ای روی پوست که می‌توانند مسطح یا کمی برجسته باشند، ممکن است با اتصال به همدیگر، لکه‌های بزرگ‌تری ایجاد کنند که به طور معمول پس از حدود یک هفته محو می‌شوند.

به گفته دکتر قربانی، استفاده از ماسک نیز یکی از بهترین روش‌ها برای جلوگیری از سرایت بیماری‌هایی است که توسط ویروس‌های هوابرد منتقل می‌شوند؛ بنابراین در صورت احتمال ابتلا به این بیماری‌های عفونی از ماسک استفاده کنید.

وی عنوان کرد: ابتلا به سرخک می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد، اما معمولا طی ۷ تا ۱۰ روز و بدون ایجاد مشکل دیگری از بین می‌رود. پس از یک بار ابتلا، بدن در برابر این ویروس مقاومت یا همان ایمنی ایجاد می‌کند و احتمال ابتلای دوباره به آن بسیار بعید است.

وی ادامه داد: با این حال ابتلا به این بیماری ممکن است در برخی افراد باعث بروز عوارضی جدی مانند کوری، عفونت کبد (هپاتیت)، عفونت ریه (پنومونی)، عفونت غشاهای اطراف مغز و نخاع (مننژیت) و عفونت خود مغز (آنسفالیت) شود. این عوارض خطرناک می‌توانند گاهی بسیار جدی و تهدیدکننده زندگی بیمار باشند. همچنین این بیماری برای کودکان خردسال و زنان باردار نیز می‌تواند خطرناک بوده و عوارض برگشت‌ناپذیری به همراه داشته باشد.