ترمیم زخم های مزمن با تولید زخم پوش های بیولوژیک ایرانی

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی، دکتر محسن فاتح معاون پژوهشی سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران گفت: زخم های مزمن عمدتا یکی از معضلات بهداشتی محسوب می شود که کیفیت و کمیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و با توجه به فراوانی شیوع بیماری هایی مانند دیابت یا بیماری های عروقی میزان فراوانی این زخم ها رو به تزاید است. از سوی دیگر جمعیت ایران در حال پیشرویی به سمت سالمندی است به همین دلیل اکنون یکی از فعالیت هایی که ما در پژوهشکده یارا به روی آن تمرکز کرده ایم، ترمیم زخم های مزمن و تولید زخم پوش های مدرن و بیولوژیک است.

وی افزود: اکنون در این سازمان اقدام به فعالیت های کلینیکی و بالینی، آموزشی برای گروه های تخصصی، پرستاران و تولید فرآورده های رایج به منظور درمان زخم های مزمن و تسریع روند ترمیم انجام داده ایم و با همکاری سایر واحدهای سازمان جهاددانشگاهی نظیر مشهد، یزد و ابن سینا، تعدادی زخم پوش طراحی و تولید کرده ایم.

معاون پژوهشی سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران تصریح کرد: برخی از این زخم پوش های بیولوژیک از پرده آمنیوتیک (داخلی ‌ترین لایه مجاور مایع آمنیوتیک و جنین) ساخته شده اند. جنس برخی دیگر از زخم پوش ها از آلژینات، سلولز یا فوم است که می توانند برای روند ترمیم زخم مورد استفاده قرار بگیرند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا می توانیم با تولید این زخم پوش ها در شرایط تحریم ها که اکنون برخی از بیماران خاص و نادر مانند بیماران پروانه ای در تامین زخم پوش ها دچار مشکل هستند، بخشی از نیاز جامعه را رفع کنیم؟ گفت: زخم پوش های فومی از جمله زخم پوش هایی هستند که با ایجاد یک سری تغییرات قابلیت استفاده برای بیماران پروانه ای را دارند اما باید این زخم پوش ها توسعه پیدا کنند.

وی درباره مشخصات این زخم پوش های فومی اظهارداشت: این زخم پوش ها انعطاف پذیر هستند و قابلیت اتساع با ساختار سلول باز و سایز سلول در حد چند صد میکرون و جذب و نگهداشت اگزودا(حداقل ده برابر وزن خود) را دارند.

وی به وجه تمایز این زخم پوش ها با پانسمان های ساده اشاره کرد و در این خصوص افزود: درمان موثر زخم، مستلزم انتخاب پانسمان مناسب در کنار سایر درمان هاست. پانسمان هایی سنتی مانند گاز و پنبه که اکنون در کشور خیلی رایجند بسیاری از ویژگی های یک پانسمان ایده آل را ندارند. آنها ذرات و باقی مانده فیبر و الیاف خود را در زخم به جای می گذارند. این پانسمان ها به بستر زخم چسبیده و آنرا خشک و دهیدراته می کنند و نیاز به تعویض مکرر و مراقبت پرستاری ماهرانه دارند.

معاون پژوهشی سازمان جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران بیان کرد: این پانسمان ها نباید مستقیما روی سطح مرطوب زخم گذاشته شوند و استفاده از آنها محدود به شرایطی است که زخم خشک و تمیز بوده یا فقط به عنوان پانسمان ثانویه استفاده شوند اما پانسمان فومی علاوه بر خواص منحصر به فرد، بیشترین کاربرد و کارایی در زخم های پوستی را دارند که می تواند نیاز بسیاری از بیماران دارای انواع زخم را پوشش دهد.

فاتح تاکید کرد: سالانه حدود 25 میلیون دلار ارز برای واردات زخم پوش ها هزینه می شود. زخم پوش هایی که عمدتا از کشورهای اروپایی و آمریکا وارد می شوند و اکنون پژوهشگران ایرانی قادر به تولید و ساخت بسیاری از آنها هستند.

به گزارش سیناپرس، وی گفت: طبیعتا تولید داخلی این زخم پوش ها ضمن صرفه جویی ارزی، باعث کاهش هزینه های درمان می شود و دیگر تابع تغییرات نرخ ارز نیست. این زخم پوش ها قابل رقابت با نمونه های مشابه خارجی هستند و قیمت آنها یک چهارم تا یک سوم کمتر از نمونه های وارداتی است.