کاهش خسارت های زیست محیطی با پاکسازی آلودگی های نفتی

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی،دکتر کمال خدایی رییس جهاددانشگاهی شهید بهشتی و سرپرست پژوهشکده علوم پایه کاربردی در این خصوص گفت: پیامدهای آلودگی نفتی در خاک و آب به حجم و میزان آلودگی بستگی دارد. معمولا وقتی آلودگی چه از طریق ریخت و پاش های سطحی یا از طریق خطوط لوله مدفون در خاک، وارد محیط خاک می شود، بخش قابل توجهی از گونه های زیستی میکروسکوپی و ماکروسکوپی را نابود می کند و در صورتی که اقدامات پاکسازی انجام نشود، سال ها طول می کشد تا آلودگی خاک توسط عوامل طبیعی مانند تبخیر یا میکروارگانیسم های طبیعی از بین برود.

دکترای هیدروژئولوژی افزود: اگر حجم قابل توجهی از فرآوردهای نفتی وارد محیط خاک شود، به مرور به صورت عمودی حرکت کرده و به آب زیرزمینی می رسد. آب های زیرزمینی به دلیل اینکه در معرض دید نیستند، معمولا آلودگی آنها زمانی شناسایی می شوند که در چشمه ها، چاه ها یا قنات ظاهر می شوند که عملا بر اساس تجربیات حاصل، در چنین شرایطی حجم بسیار زیادی از خاک و آب آلوده شده است.

وی اظهارداشت: هم اکنون با توجه به شرایط اقلیمی ایران، آب های زیرزمینی عمده ترین منبع تامین آب شرب و کشاورزی در کشور محسوب می شود و آلودگی آن آسیب های جدی به سلامت انسان و تمام جاندرانی که از آب آلوده استفاده می کنند، وارد می کند.

رییس جهاددانشگاهی شهید بهشتی عنوان کرد: برخی از ترکیبات نفتی در آب محلول هستند و اتفاقا همان هایی که حلالیت بالاتری در آب دارند خطرناکتر هم هستند و برخی اوقات میزان آلودگی محلول در آب به حدی است که ازطریق بو یا طعم قابل تشخیص نیست اما می تواند بسیار خطرناک باشد بنابراین پایش منابع آب در مجاورت صنایع نفتی مانند پالایشگاه ها ضروری است و حداقل سالی یکبار از طریق خود اظهاری باید پایش شده و به سازمان محیط زیست اطلاع داده شود.

خدایی گفت: آلودگی آب های زیرزمینی هم به دلیل در معرض دید نبودن، هم به دلیل اینکه منبع عمده تامین آب در بسیاری از مناطق کشور محسوب می شود، حتما باید به طور دقیق مطالعه شده و پاکسازی شود.

به گزارش سیناپرس، سرپرست پژوهشکده علوم پایه کاربردی افزود: غفلت از پاکسازی آلودگی های نفتی آب زیرزمینی خسارت مادی و زیست محیطی بسیار زیادی به بار خواهد آورد. هر جا آلودگی نفتی در چاه، چشمه یا قنات مشاهده شود به احتمال بسیار زیاد با حجم زیادی از آلودگی مواجه هستیم و این زنگ خطر بزرگ برای منطقه محسوب می شود که کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست باید با جدیت و حساسیت بالا موضوع را پیگیری کنند.