وبینار تخصصی نظرسنجی و روابط عمومی برتر (نوانگار) برگزار شد

به گزارش روابط عمومی ایسپا وابسته به جهاددانشگاهی، مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) با همکاری جهاددانشگاهی استان آذربایجان شرقی و اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل استانداری آذربایجان شرقی دهمین نشست تخصصی نوانگار (نظرسنجی و روابط عمومی برتر) را به‌صورت وبینار  29 مهرماه  با حضور دکتر مهدی منتظر قائم عضو هیات علمی دانشگاه تهران و مهدی رفیعی بهابادی سرپرست مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) و باهدف آشنایی مدیران و کارشناسان روابط عمومی سازمان‌ها بااهمیت و جایگاه نظرسنجی و تحقیقات افکار عمومی در توسعه و تعالی سازمان برگزار کرد.
دکتر منتظر قائم به‌عنوان سخنران اول این نشست بیان کرد: نظرسنجی یا افکارسنجی در درون مفهوم مخاطب شناسی جای می‌گیرد. اصطلاح مخاطب سهل و ممتنع است و آن از علم ارتباطات نشأت می‌گیرد.  مخاطب در معنای عام آن‌کسی است که پیام دیگری را دریافت می‌کند یا مخاطب کسی است که فرد به‌عنوان ارتباط گر پیام خود را معطوف به او تولید و عرضه می‌کند. 

وی بابیان اینکه مخاطب شناسی مدیریت علمی سازمان است که کمک می‌کند تا سازمان در جهان اجتماعی به کارایی خود برسد و آن بامطالعه وضع موجود شروع می‌شود ادامه داد: روابط عمومی‌ها یکی از ساختارهای ارتباط گری هستند. چشم و گوش و سیستم عصبی سازمان محسوب می‌شوند. هر کاری در سازمان انجام می‌شود و بناست که نقطه اتصالی با شهروندان، جامعه، مخاطبان و مشتریان داشته باشد، باید روابط عمومی‌ها در آن مشارکت داشته باشند.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: روابط عمومی فقط ابزار اطلاع‌رسانی نیست یا فقط نماینده حوزه ریاست در سازمان تلقی نمی‌شود. روابط عمومی سیستمی است درون داد و حتی پردازش در سازمان را کمک می‌کند و برون داد سازمان را هدایت می‌نماید. به این معنا روابط عمومی‌ها بدنه بیرونی یا خط مقدم جبهه ارتباطی سازمان با محیط پیرامونی هستند.

دکتر منتظر قائم ادامه داد: روابط عمومی‌ها علاوه بر تولید پیام‌ها و محتوا، آمار و اطلاعات که وظیفه اصلی آنها محسوب می‌شود باید در تعریف شرح وظایف پست‌ها در سازمان مشارکت کنند. همچنین به‌عنوان معین و مشاور در نظام سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی سازمان نقش داشته باشند و آن باید بتواند داده‌ها و خدمات  سازمان را در جهان اجتماعی در بین مشتریان و مخاطبان عرضه کنند.

وی در ادامه افزود: روابط عمومی‌ها از ابزارها و ظرفیت‌های مختلفی برای انجام وظایف خود استفاده می‌کنند. این ابزارها و ظرفیت‌ها باید این امکان را به روابط عمومی‌ها دهد که مخاطب و وضعیت موجود را به بهترین نحو بشناسد.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: سازمان باید مشارکتی باشد و روابط عمومی‌ها خود را نسبت به مخاطبان بالقوه و دوردست تا مخاطبان نزدیک و وفادار سازمان مسئول بدانند. سازمان باید مسوولیت پذیر و پاسخگو باشد و به‌قاعده شفافیت نیز معتقد باشد تا بتواند اعتماد جلب کند. سازمان و روابط عمومی‌ها باید علایق و سلایق افراد و گروه‌های مختلف اجتماعی را بشناسد و بتوانند پیام را به آنها منتقل کنند تا در مقابل افراد گروه‌ها و مخاطبان بتوانند مسئولانه تصمیم و موضع بگیرند و اینکه کنش و برنامه را بهتر مدنی‌تر و شفاف‌تر عرضه کنند و امیدوار باشیم تغییر و اصلاح و پیشرفت و شکوفایی در جهان خارج ایجاد شود.

 در ادامه نشست رفیعی بهابادی بیان کرد: علیرغم نظریه‌ها و ایده‌هایی که در مورد ناشناخته بودن جامعه ایرانی و محافظه‌کاری مردم ایران وجود دارد (مانند جامعه کوتاه‌مدت) تجربه ایسپا نشان داده نظرسنجی و پیمایش ابزاری است که می‌تواند وضعیت و روند تغییرات و تحولات جامعه ایران را مشخص کند.

سرپرست ایسپا ادامه داد: نظرسنجی و تحقیقات افکار عمومی کاربردهای مختلفی دارد ازجمله تصورات و برداشت‌های فردی و قالبی را کنار می‌زند و تصویری درست از جامعه یا سازمان ارائه می‌دهد. همچنین نظرسنجی ابزاری است که به تحقق و توسعه دموکراسی و مردم‌سالاری در سطح جامعه و سازمان کمک می‌کند  و اینکه نظرسنجی و تحقیقات پیمایشی می‌تواند تفاوت‌ها را آشکار کند و به بخش سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح جامعه یا در سطح سازمان این امکان را می‌دهد که منابع و فرصت‌ها را در جای درست هزینه کنند. همچنین نظرسنجی ابزاری است که می‌توان از طریق آن سیاست‌ها برنامه‌ها و اقدامات سازمان را قبل، حین و بعد از اجرا ارزیابی و ارزشیابی کرد.

رفیعی بر علمی بودن، فرایندی بودن و پیچیدگی نظرسنجی و تحقیقات علمی و پیمایشی تأکید کرد و نمونه‌گیری را به‌عنوان بخش مهم و اساسی نظرسنجی معرفی کرد و افزود: علیرغم اهمیت نمونه‌گیری، در نظرسنجی‌های رایج سازمانی که از طریق اینترنت یا از طریق سایت و اپلیکیشن های ارتباطی انجام می‌شود نمونه‌گیری به‌صورت علمی رعایت نمی‌شود.

سرپرست مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) بیان کرد: انتظار می‌رود مدیران و کارشناسان روابط عمومی بر سازمان اشراف داشته باشند و مسایل و مشکلات سازمان و خلأ هایی که احتمالاً یک سازمان با آنها مواجه هست را احصاء کنند. ممکن است برخی از این مسائل نیازمند بررسی و انجام یک طرح تحقیقاتی و پیمایشی باشد. اینجا بهتر است بخش روابط عمومی‌ها با استفاده از شوراهای مشورتی که دارد به‌صورت مکتوب RFP تهیه نماید و با کمک مجریان خبره در حوزه تحقیقات اجتماعی و پیمایشی (مراکز نظرسنجی، پژوهشکده‌ها یا دانشگاه و ...) ضمن اجرای تحقیقات در حل و رفع مسایل سازمانی نقش مؤثری را بازی کنند.