ترمیم زخم های مزمن با نیش لارو مگس

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی به نقل از سیناپرس، دکتر سیدمهدی طبایی رییس واحد علوم پزشکی جهاد دانشگاهی در این خصوص اظهار کرد: لاروتراپی یکی از دستاوردهایی این واحد است که حوزه تحقیقاتی آن از حدود چهار، پنج سال پیش آغاز شد و توانست نخستین محصول لارو استریل کشور را تولید و در کارآزمایی بالینی اثر بخشی و بی ضرر بودن این محصول را ثابت کند.

وی افزود: هم اکنون برند این محصول در جهاد دانشگاهی ثبت شده است و مراحل نهایی اش را برای اخذ مجوز از سازمان غذا و دارو را سپری می کند. امیدواریم سال آینده کار تولید انبوه این محصول آغاز بشود تا بیماران بتوانند از این محصولات با کیفیت و استاندارد استفاده کنند.

رئیس واحد علوم پزشکی جهاد دانشگاهی اظهارداشت: لاروتراپی به عنوان یک موجود بیولوژیکی و زنده مطرح است. هم اکنون نمونه خارجی این محصولات وجود دارد اما به صورت رسمی این محصول واردات نمی شود زیرا لاروها باید یک روزه به مداوای بیمار برسند و قابل استفاده باشند.

دکترطبایی تصریح کرد: هم اکنون نیاز مصرف این روش برای برخی بیماران باعث شده تا اکنون برخی از تولید کننده ها به صورت غیر رسمی و به شکل سنتی این محصول را تولید و توزیع کنند که لازم است این مساله ساماندهی بشود؛ امیدواریم  با اخذ مجوز این محصول و آغاز فعالیت مان، بتوانیم گامی در این راستا انجام دهیم.

وی ادامه داد: این روش تنها برای زخم های خاص و با تشخیص پزشک قابل استفاده است. این روش درمانی همانگونه که می تواند کمک بخش باشد، اگر به درستی استفاده نشود، می تواند عوارضی نیز نیز به همراه داشته باشد.

رییس واحد علوم پزشکی جهاددانشگاهی گفت: یکی از اولویت های ما پس از تولید محصول، تحت پوشش قرار دادن این شیوه درمانی است منتها تحقق این امر به زودی و آسانی امکان پذیر نیست.

گفتنی است، هرچند لارو درمانی یا ماگوت تراپی (استفاده از لاور نوعی مگس) یا جراحی زنده قدمتی طولانی و ریشه تاریخی زیادی دارد، اما نخستین بار این روش به علت شیوع بالای سل استخوانی و وجود نداشتن آنتی بیوتیک مناسب، در دهه 20 تا 30 میلادی به صورت علمی توسط دکتر ویلیام بائر، متخصص ارتوپد دانشگاه جانز هاپکینز در کشور آمریکا مورد استفاده قرار گرفت.

پس از کشف آنتی بیوتیک های موثر( مانند سولفانامیدها) و اثر معجزه آسایی آن برای درمان سل استخوانی، عملا لارو درمانی به دست فراموشی سپرده شد.

اما بار دیگر سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)  از اوایل قرن 21، استفاده از این روش درمانی برای درمان زخم های مزمن را مورد تایید قرار داد. همزمان با آن استفاده از این روش در اروپا و انگلستان  نیز مورد تایید قرار گرفت؛ اکنون این روش درمانی در بسیار از مراکز درمانی این کشورها در حال اجرا و مورد پوشش بیمه های درمانی است.

نخستین بار استفاده از لاروهای درمان گر در ایران نیز اواسط دهه 80 شمسی توسط گروهی از حشره شناسان پزشکی با سرپرستی دکتر میران زاده معرفی شد اما به دلیل استقبال کم پزشکان و کامل نبودن چرخه تولید، این روش عملا مورد استفاده قرار نگرفت اما سال 1394 بار دیگر مرکز بافت و ترمیم زخم جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران با همکاری حشره شناسان پزشکی علوم پزشکی تهران توانست چرخه تولید، استریل کردن این شیوه درمانی را کامل کند و برای نخستین بار کلینیک تخصصی لارو درمانی را در کشور ایجاد و خدمات این فناوری را به بیماران ارایه کند.

ضمن آموزش این روش درمانی  به گروه های پزشکی، متخصصان، پزشکان عمومی و پرستاران، اولین برند تجاری سازی لاروهای استریل برای زخم های مزمن به نام «لوسیلیا سریکاتا» را ثبت کند.