جمعیت بالای حاشیه‌نشین یک خطر بالقوه است

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی، دکتر سید علی‌اکبر شمسیان 10 مرداد در شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان خراسان رضوی در محل استانداری اظهار کرد: تاکنون چندین سند اصلی استان همچون سند آمایش، سند توسعه اشتغال و سند اجرایی صنعت توسط جهاددانشگاهی تهیه شده است. سال گذشته نیز بحث سند توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی روستایی نیز برعهده جهاددانشگاهی گذاشته شد.

وی در خصوص علت اهمیت اشتغال روستایی افزود: عدم توجه به اشتغال روستایی پیامدهای متعددی برای جامعه روستایی در بر خواهد داشت و مستقیم‌ترین پیامد آن مشکلات معیشتی است که ادامه زندگی برای آنان را مشکل و بلکه ناممکن می‌کند؛ حتی در مواردی که روستاییان با واسطه‌هایی همچون یارانه‌های دولتی و نظایر آن امکان تامین معیشت خود را داشته باشند.

رییس سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی بیان کرد: بیکاری به ویژه در جوانان منشأ آسیب‌های فراوانی در عصر رسانه و ارتباطات است. به طور خاص بیکاری در جامعه روستایی موجب بروز کج‌روی‌های اخلاقی، اعتیاد و نظایر آن در بطن جامعه روستایی می‌شود. با همه این مسایل اصلی‌ترین پیامد عدم اشتغال روستایی مهاجرت مردم به شهر است. این مهاجرت از آنجایی که مهاجرتی حساب‌ شده، طبق برنامه و متناسب با ظرفیت اشتغال شهرها نیست و موجب اختلال در نظام شهری می‌شود.

دکتر شمسیان خاطرنشان کرد: روستاییان مهاجرت کرده به طور معمول نمی‌توانند به درستی در نظام شهری جذب شوند، آنان کار مناسبی پیدا نمی‌کنند و درگیر فعالیت‌های کاذبی همچون تکدی‌گری یا مشاغل کارگری ساده می‌شوند. برخی از آن‌ها حتی در همین سطح هم نمی‌توانند وارد فضای اشتغال شهری بشوند و طعمه خوبی برای باندهای بزهکاری شهری در مسایلی همچون توزیع مواد مخدر و... می‌شوند.

وی اضافه کرد: در سطح کلان ایجاد اختلال در نظام اشتغال شهری موجب افزایش بیکاری در شهر به ویژه در طبقات پایین جامعه می‌شود و به تبع آن افزایش جرائم و آسیب‌های اجتماعی را خواهیم داشت. از سوی دیگر جمعیت بیکار روستایی و شهرستانی مهاجرت کرده، ناچار به سکنی‌گزینی غیر رسمی در حاشیه شهر هستند.

رییس سازمان جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: چنین جماعت غریبه و بدون ریشه در محل سکونت، خصلت‌های هنجاری یک جامعه را به میزان کمتری داراست و بیشتر به توده غیر منسجم و آنومیک (بدون هنجار) می‌ماند که آمادگی خیزش‌های اجتماعی در قالب شورش‌ها یا تحریک‌های احتمالی و اتفاقی را دارد. به همین دلیل جمعیت بالای حاشیه‌نشین یک خطر بالقوه جدی برای اجتماع شهری محسوب می‌شود که در صورت خیزش ممکن است شهر را دچار آسیب‌ها و حتی ویرانی جدی کند.